Het Groot Dictee van Rozenburg
De veertiende editie

Auteur Linda van der Klooster, journalist en winnaar van de dertiende editie is groot liefhebber van spannende verhalen.
Die voorliefde was de basis voor de minithriller: 'Liquidatie in een à-la-carterestaurant'.

Een heel leuk verhaal, maar voor de deelnemers was het gerust een pittige tekst te noemen. Zelfs de correctoren hadden er de handen vol aan.

Zoals altijd heerste er vanaf het begin een gemoedelijke sfeer onder deze groep liefhebbers van de Nederlandse taal.
De deelnemers, waarvan 33,3% man en 66,6% vrouw, met een gemiddelde leeftijd van 50,6, scoorden gemiddeld 163 woorden goed.

Met een score van 182 woorden goed sleepte Mariëtte de Vries de eerste plaats in de wacht.
Het zilver was voor Annette van Uitert [176] en Tineke Quak was, naast de hoogste sponsorbijdrage, goed voor brons met 169 goed geschreven woorden.
Maar… het deelnemersveld is het er unaniem over eens: meedoen is belangrijker dan winnen!

Opbrengst
Naast het verwerken van de scores en het opstellen van de ranglijst werd de opbrengst nauwkeurig bijgehouden.
Een fraaie opbrengst van maar liefst  € 2.750 voor Hospice Nathrine. De cheque werd met dank en oprechte verbazing in ontvangst genomen.

Een prachtig resultaat, met dank aan alle deelnemers en sponsoren! 

De 15e editie wordt gehouden op zaterdag 6 april 2024. Noteer de datum vast in je agenda!

De dicteetekst:

Liquidatie in een à-la-carterestaurant
Een ijzingwekkend gekrijs klonk plotsklaps door het industriedorp, weergalmend tegen de majestueuze glas-in-loodramen van Muziektheater De Ontmoeting.
In De [de] Langoustine, een etablissement met Michelinster, en ontmoetingsplaats voor de nouveaux riches en anderszins geprivilegieerden, had een moord plaatsgevonden.
Een rechercheur van de oude stempel haastte zich stante pede, op zijn qui-vive, naar de plaats delict om poolshoogte te nemen.
Daar beende de ravissante drieëntwintigjarige maîtresse van de omgebrachte chef-kok handenwringend in een minuscuul niemendalletje door de locatie.
De femme fatale was via seksuele escapades geüpgraded van miss-wet-T-shirtverkiezingen naar de upper class.
De politieagent toonde stoïcijns zijn insigne en ID-kaart, en bestudeerde het fileermes in de torso van het ontzielde corpus.
Jeetjemina, het lijkt wel een James Bondfilm, jeremieerde de in- en intrieste beauty hysterisch.
Wie heeft mijn schattebout doodgemaakt?
Rustig aan, doceerde de oude rot in het vak, tijdens het rondneuzen tussen sliptongetjes,
sint-jakobsschelpen, quiches en halfgare ratatouille.
Terwijl ze een exquise bordeaux achteroversloeg, noemde de barbiepop achtereenvolgens een culinair recensent, het plaatselijke journaille en Jan en alleman als aartsvijand van haar eega.
Toch bleek, na vingerafdrukkenonderzoek, de souschef uiteindelijk de delinquent: een crime passionnel van een versmade geliefde.
Deze whodunit eindigt dientengevolge niet in een cliffhanger.